ANDROMAQUE

Andromaque of de absolute en exclusieve eis van onhaalbare waarden
"Kun je gevoelig zijn voor tragiek en toch trouw blijven aan een revolutionair ideaal?"

In deze voorstelling speelt La Brute het toneelstuk Andromaque van Jean Racine uit 1667. Het stuk bestaat uit vijf bedrijven en telt 1648 regels in alexandrijnen.

Het verhaal speelt zich af na de Trojaanse Oorlog en wordt vaak samengevat in één zin: Oreste houdt van Hermione, die houdt van Pyrrhus, die houdt van Andromaque, die houdt van Hector, en Hector die is dood. Hij. Is. Dood.

Voor La Brute mag de dood geen taboe zijn, zoals in veel hedendaagse samenlevingen. Ze vinden het belangrijk om de dood serieus te nemen en te herdenken, als tegenwicht voor het oppervlakkige geweld dat in de media getoond wordt.

Met deze voorstelling willen ze eer bewijzen aan het eeuwenoude genre van de tragedie. Ze willen laten zien in welke tijd het stuk geschreven is, en welke grote filosofische vragen toen leefden. Ze willen de taal van Racine gebruiken om verzet te tonen. Ze willen een felle kritiek geven op het individualisme van vandaag. Bovendien willen ze het publiek diep laten voelen wat de kern is van veel van Racines tragedies: dat je deel kan uitmaken van de wereld, maar die wereld tegelijk ook afwijzen.