AZUMA

Tijdens deze voorstelling brengen vier performers – dansers en acteurs – een levensgrote pop tot leven. Ze halen haar uit haar kartonnen doos, vragen een toeschouwer om haar een naam te geven en laten haar bewegen, voor het publiek.

Maar al snel blijkt dat deze pop veel zegt zonder een woord te spreken. Haar aanwezigheid is ongemakkelijk, ze legt verborgen pijn bloot en ze is eigenlijk een beetje te veel.

Aan het einde van de voorstelling besluiten de performers afstand van haar te nemen. Ze stoppen haar terug in de doos en sturen haar terug naar de fabrikant. Maar eerst willen ze haar een laatste eerbetoon brengen – door haar een afscheidsbrief te schrijven.