Caligula

In de zomer van 2018 wordt in Villers een historisch theaterstuk uit de 20e eeuw vertoond: CALIGULA van Albert Camus. Caligula, een prins die voordien relatief goed van inborst was, beseft bij het overlijden van Drusilla, zijn zus en minnares, dat de wereld zoals het nu is hem niet kan bekoren. Hij raakt geobsedeerd door het onmogelijke en vergiftigd met minachting en afschuw. Hij probeert vanaf dan door middel van moord en systematische verdraaiing van alle waarden en normen, zich een vrijheid toe te eigenen waarvan hij later zal ontdekken dat het niet de juiste is. Hij verwerpt vriendschap en liefde, eenvoudige menselijke solidariteit, goed en kwaad. Hij neemt de woorden van de mensen om hem heen letterlijk, dwingt hen tot logica en gebruikt zijn woede als leidraad. De wereld zoals die nu is, lijkt voor hem niet langer draaglijk. Hij wil alles bezitten: de maan, het geluk, onsterfelijkheid... “Neen, Caligula is niet dood. Hij is hier en daar. Hij is ieder van jullie. Als je macht zou krijgen, als je over voldoende moed zou beschikken of van het leven zou houden, dan zou dit monster of de engel die je in jezelf draagt, ontketend worden. Onze maatschappij sterft omdat het geloofde in waarden en dat dingen mooi zouden kunnen zijn en niet langer absurd. Vaarwel, ik trek me terug in de geschiedenis waar ik al zo lang word vastgehouden door degenen die bang zijn om te veel lief te hebben.” (Albert Camus - Carnets) Georges Lini neemt de regie voor zijn rekening. De enscenering zal het hedendaagse karakter van het onderwerp benadrukken. De voorstelling zal zowel qua inhoud als vorm de mensen van vandaag aanspreken met de middelen van vandaag in een prachtige scenografie. Het stuk wil het verhaal van Camus belichten en de eigentijdse rijkdom ervan blootleggen. Het verhaal krijgt een nieuwe resonantie en wordt herwerkt om het universele karakter van onze wereld te tonen aan de toeschouwers, niet de anekdotische waanzin van een mens, maar die van een wereld in crisis. “Laat een paar druppels gif vallen bij elke toeschouwer en laat hem of haar het gif volledig tot zich nemen.” Dat is de essentie van een moderne tragedie. Dat is de ervaring waarvoor u volgende zomer wordt uitgenodigd in de majestueuze ruïnes van Villers-la-Ville.