CE QUI VIT EN NOUS

In het midden van een onbekende ruimte probeert een jonge man met geheugenverlies fragmenten van herinneringen terug te halen om te achterhalen waarom hij hier is. Een verpleegster wandelt de ruimte binnen, maar ook zij kan hem niet helpen om de situatie op te helderen. Na verschillende absurde hypothesen, gaat het doek op en wordt de werkelijkheid onthuld: de man bevindt zich in een autopsieruimte. ‘Ce qui vit en nous’ is een gezongen komedie waarin elk van de personages nadenkt over de dood en de alomtegenwoordigheid ervan in de gedachten van alle levende wezens. Om te beurt schetsen de acteurs op hun manier dit gevoel van ‘verontrustende vreemdheid’ of het ‘Unheimliche’, zoals Freud het noemde. Het is de plaats waar het dagdagelijkse een schaduw wordt en waar het leven en het levenloze elkaar ontmoeten. Je vindt het in alles wat ons bekend is. Hoewel we in de wervelwind van ons dagelijkse leven nauwelijks aan hem denken, verschijnt Magere Hein zonder waarschuwing. En pas dan beseffen we dat hij er al vanaf het begin was. Dat hij is wat er in ons leeft.