Chez Nous

Het verhaal speelt zich af in Frankrijk, vlak bij ons. In de mijnstreek tussen Lens en Lille. Maar is het wel echt bij ons, dit onderbroken landschap doorweven met velden, weiden en commerciële zones? Mijnwerkerswijken als fiere buren naast villawijken. Een omgeving die stedelijk aandoet, waar je niet weet of de stad hier net begint of eindigt.  Dit is het verhaal van Pauline, een vrijzinnige verpleegster, toegewijd en sympathiek, die haar uren verdeelt tussen haar auto en haar dankbare patiënten. Een job waaruit ze veel genoegen schept. Dit is ook het verhaal van Pauline, een alleenstaande moeder van twee, die voor haar vader zorgt, als was hij een derde kind, want na dertig jaar werken in de fabriek en talloze sociale strijden, lijkt hij zijn krachten te zijn verloren. Dit is het verhaal van Pauline, die Stanko, haar tienerliefde, terugvindt, en die liefst helemaal opnieuw wil beginnen, en de verloren tijd weer inhalen. Dit is het verhaal van Pauline, opgevist door een populistische partij, die zich zal kandidaat stellen voor de gemeenteraadsverkiezingen, omdat er rondom haar al vijftien jaar niets verandert. Rechts en links samen verloren in eenzelfde ontgoocheling. Dit is het verhaal van Pauline, die zal beseffen dat woorden meer zijn dan enkel woorden, dat ze gonzen van ideeën, dat ze het ene maar ook het volledig andere kunnen betekenen, en dat zij de schoot van het geweld zijn. Een verhaal over bewustzijnsverlies, in de breedste zin van het woord. Het bewustzijn dat ons alert houdt en helpt om geen onherstelbare fouten te maken. Bewust zijn van onszelf en van anderen, bewust zijn van de wereld. Maar het is ook het verhaal van een ontwaken. Bruut en heilzaam tegelijkertijd. Een verhaal van ogen die zich openen.  Dit is het verhaal van Pauline, hier, bij ons. Dit is ons Verhaal.