PREPARATIFS

‘Tussen november 1975 en maart 1977 houdt Peter Handke een dagboek bij getiteld Le poids du monde, oftewel ‘Het gewicht van de wereld’. Een notitieboekje waarin hij beschrijft wat hij gezien heeft, op een minimalistische, fragmentarische manier. Een combinatie van eenvoud, nauwkeurigheid en de waan van de dag. Dit is een voorstelling in de vorm van een dagboek, met echte gebeurtenissen, maar ook situaties die Handke zag, hoorde, las en fantaseerde. Het stuk gaat over de moderne wereld in al zijn vreemdheid. Het kaart de eenvoudige wonderen van het dagelijks leven aan, onze relatie tot de ander, tot het object, tot de werkelijkheid, tot de tijd, tot het licht. Slechts sporadisch doorklieft een woord de stilte. Omdat wat ons omringt veel te complex is om een verhaal van te maken, spelen we elke avond een andere partituur.’ De creatie van Pascal Crochet ontstond vanuit de carte blanche die de kunstenaar kreeg van de Rideau de Bruxelles. Het theater definieert de schrijver als ‘een dichter op het toneel die lichamen doet trillen en zielen doet glimlachen’. Pascal Crochet greep deze kans om de manier waarop Peter Handke in zijn boek uit 1977 observeert en vertelt in een fysieke vorm te gieten. Hij tracht deze alarmerende présences, symptomatisch gedrag, afwijkingen van de moderniteit, nieuwe handelingen, dagelijkse kleine mirakels en eenvoudige gebaren te vertalen naar de scène. Het stuk wordt muzikaal en ritmisch opgebouwd, zoals een partituur of een choreografie. Met hoogtepunten, ademhaling, aritmieën en stiltes. Een samenloop van lichaam en woord. Eenzaamheid in schril contract met een menigte.