WaW - We are Woman

Een groep mannen schudt de mannelijke clichés van zich af tijdens een ludieke en bevrijdende trip van voetbalkleedkamer tot heksenbijeenkomst, op zoek naar het vrouwelijke. De bedenkers van de gendertheorie, die zoveel traditionalisten en reactionairen tegen de haren instrijkt, hebben ons idee van de mens grondig veranderd. Wij zijn niet langer vrouw of man zoals we dat vroeger waren. En we hebben geleerd dat er veel nuances mogelijk zijn tussen die twee. De nieuwe creatie van Thierry Smits wil dit concept verder uitpluizen en doet dat met dezelfde 11 dansers die ook Anima Ardens creëerden. Aanvankelijk zijn ze verenigd in het meest karikaturale beeld van de mannelijkheid – voetbal –, later ontdoen ze zich van de mannelijke gebaren en het kenmerkende uniform om het ‘vrouw-zijn’ te onderzoeken. En dat heeft niets te maken met travestie. Elke danser tracht de vrouw in zichzelf te vinden, zijn vrouwelijke dubbelganger als het ware. Het werk bestudeert het grensoverschrijdende beeld van de heks (het fabeltje dat men bij de start van het kapitalisme bedacht om vrouwen tot slaven te reduceren) en transformeert zowel het idee van het lichaam als de hele scène: van prozaïsch naar ritueel, van garderobe naar totem. Want vrouwelijkheid wordt ook geassocieerd met de zorg voor een ander, toewijding en eenzaamheid – zonder neerbuigend te willen zijn. Een mannelijke danser probeert een denkbeeldig lichaam te creëren, met nieuwe heupen en bijhorende heupzwaaien, zonder externe genitaliën, menstrueel, misschien wel zwanger, ... Het gaat over het zoeken naar de kracht om te dragen en zich niet te laten dragen. En als we dan toch in clichés gaan spreken: beseffen dat je het machtsideaal vervangt door een zekere esthetische waarde wanneer je het sterke geslacht achter je laat en volmondig kiest voor het mooie geslacht. Kunst boven oorlog, als het ware.