LES BRIGANDS (COOP)

Bruno bracht zijn tienerjaren door in een tehuis. Hij vluchtte voor zijn vader die hem sloeg en gaf zichzelf aan bij de politie. Toen hij tien jaar was, ontdekte Bruno Michelangelo in de cinema, samen met zijn Poolse grootmoeder. Toen hij vijftien jaar was, zag hij voor het eerst de beeldhouwwerken van de kunstenaar tijdens een schoolreis naar Firenze. En daarna ontdekte hij zijn gedichten en brieven. De ontmoeting met de Italiaanse meester en de plaatsing van Bruno waren cruciale triggers om – zo goed en zo kwaad mogelijk – te ontsnappen aan zijn gewelddadige vader. Het verhaal van Bruno is fictie gebaseerd op waargebeurde feiten. Zijn verhaal is noodzakelijk om het beroemde enigma van de klassenstrijd te proberen begrijpen omdat Bruno tot een kaste behoorde die door de maatschappij werd gestigmatiseerd (pleegkind). De hoofdrolspelers hebben elk een bijzondere band met KUNST. En de rode draad die hen verbindt, is het doel om ‘niet NIETS te worden’. Welke plek heeft KUNST vandaag in ons onderwijs? Waarvoor dient het? Michel Kozuck componeert harmonieën die Bruno’s leven laten weerklinken in de melancholische en extatische sonnetten van Michelangelo (in de originele taal). Regisseur Isabelle Gyselinx gebruikt op haar beurt haar originele teksten om de emancipatorische kracht van kunst te belichten.