NULLIPARE

Op de drempel van haar 40e verjaardag beseft Nullipare met een mengeling van verdriet en acceptatie dat ze geen moeder is geworden, hoewel ze dat altijd zo graag wilde. Alleen op het toneel, omringd door speelgoed en voor altijd zittend aan de kindertafel, gaat ze in gesprek met haar jongere zelf. Voor haar was kinderen krijgen en een eigen gezin stichten een manier om iets blijvends achter te laten – om niet alleen te sterven. Maar nu weet ze het niet meer. Hoe kan Nullipare haar onvervulde kinderdroom omzetten in een krachtig nieuw verhaal? Welke voorbeelden heeft ze om zich heen? In de dromerige wereld die ze voor ons ontvouwt, laten andere vrouwen hun stemmen horen en delen ze hun verhalen, om haar zo te begeleiden op haar weg naar veerkracht.