TOUT CE QUE VOUS VOUDREZ

Een amateurtoneelclub (gespeeld door acteurs met realistische siliconenmaskers) wil Shakespeare's ‘Twelfth Night’ opvoeren. Tot hun grote verrassing worden ze geconfronteerd met heel wat vragen bij het maken van een theatervoorstelling. Maar hun zin om te acteren en hun behoefte aan komedie blijven overeind. Tegelijkertijd weerklinkt ieders persoonlijke traject op een verontrustende manier door in de personages. Hun vindingrijkheid versterkt de virtuoze mechaniek van ‘Twelfth Night’ en laat het jubelende karakter volledig tot zijn recht komen. De voorstelling richt de schijnwerpers op de impuls van het theater en het ludieke spel (Shakespeare was zich zeer bewust van het ‘hypocriete’ beeld van de acteur in het collectieve bewustzijn van zijn tijd, van de ‘bedrieglijke duivel van de vermomming’, en hij speelde daar ook mee). Het stuk belicht de lach als reactie op de angst voor de dood, maar ook crossdressen, valse schijn en de enscenering van zichzelf. Het zoomt op speelse wijze in op identiteitsstoornissen, en stelt subtiel onze (arbitraire) culturele constructies in vraag. Bovendien roept dit de ambigue relatie op die we in het internettijdperk hebben met wat echt of nep is, onze moeilijkheden sinds de komst van Fake News, en ons gedrag op sociale netwerken.