DON JUAN (LA MONNAIE/DE MUNT)

Terwijl aroma’s van de rozen van Richard Strauss en de pampers van Philippe Boesmans nog over het podium waaien, mogen beide componisten het concertprogramma opnieuw opluisteren. Strauss toont zijn veelzijdigheid, enerzijds met Don Juan op.20  (1888), een vurig symfonisch gedicht uit zijn jonge jaren – waarin hij de mythische verleider in een pre-MeToo-euforie belicht – en anderzijds met het delicate, neoklassieke en bijna bucolische,  Hoboconcerto in D-groot (1945). De hobosolist van dienst is Luk Nielandt van het Symfonieorkest van de Munt. Ook België zet zijn beste beentje voor: in Intervalles I  (1972), een van Boesmans' allereerste stukken voor groot orkest, dartelt een geraffineerd spel van intervallen (van toon, tijd en ruimte) doorheen een orkest dat verdeeld is in twee symmetrische ensembles. Verder brengt Guillaume Lekeu zijn ingetogen, melancholische Adagio pour Quatuor d'Orchestre  (1891) naar het podium, een lamento voor strijkorkest.