PEUT-ON ENCORE MOURIR D'AMOUR

Maar je bent er niet. En als ik droom, dan is dat maar zo. Wanneer je weggaat, slaap ik niet meer ’s nachts. Maar je bent er niet. En weet je, ik wil graag daarheen, naar dat paradijs aan de overkant van het raam.
Richard Cocciante

Wanneer je door de liefde wordt getroffen als een bliksem, begrijp je meteen waarom deze metafoor bestaat. En wat is een betere plek om als vrouwen samen te praten over dat overweldigende gevoel, dan een badkamer? Een badkuip voor Ophélie, die wegzwijmelt bij haar gevoelens voor Hamlet, haar nieuwe vriend. Ondertussen is haar huisgenoot Judith, single en rationeel, minder enthousiast over dit soort romantische toewijding en hecht ze meer waarde aan vriendschappen.

Achter hun vragen – is Hamlet echt verliefd op Ophélie? Is Judith bang voor de liefde? Is liefde ouderwets? Is heteroseksualiteit een politieke keuze of een seksuele oriëntatie? Zijn volledig gelijkwaardige liefdesrelaties mogelijk? – zien we een hele generatie vrouwen die geloven dat het persoonlijke ook politiek is. Ze tonen ons hun kwetsbaarheid, humor en intelligentie.

In een gelijkwaardige uitwisseling met het publiek delen Lisa Cogniaux en Stéphanie Goemare hun eigen vragen over hoe we in de liefde zijn gevormd en welke uitdagingen dit vandaag de dag met zich meebrengt. Door middel van liedjes en openhartige gesprekken wisselen ze persoonlijke anekdotes af met verwijzingen naar bekende films en romantische verhalen. Tegelijkertijd zetten ze ons aan het denken, en misschien zelfs aan het deconstrueren van de klassieke opvattingen over liefde. Want met deze twee vrouwen is dromen zeker toegestaan, maar misschien niet over de prins op het witte paard...