L'APOCALYPSE HEUREUSE

De apocalyps heeft hier al plaatsgevonden. Verwoesting bracht schoonheid voort, waarna schoonheid op haar beurt verwoesting zaaide. In deze omgeving, die uitnodigt tot de uitvinding van goden, baden we rustig aan de poorten van de dood, genietend van de nabijheid van de hemel en de afgrond. In dit grootste werk beschrijft Stéphane Lambert de chaos van een misbruikte jeugd. Tijdens een bezoek aan een therapeut komt hij dertig jaar na de feiten ongewild in hetzelfde gebouw terecht als zijn voormalige misbruiker. Van daaruit blikt hij terug op zijn jeugd en de dingen die verborgen werden gehouden, en meet hij de kracht waarmee het verleden zijn huidige leven heeft doordrongen. In de traumatische herinnering aan een gezin dat uit elkaar valt, ziet hij een echo van de crisis die hij doormaakt in zijn pogingen om lief te hebben. En wanneer zijn vader sterft, wordt een oude vulkaan weer wakker op het Griekse eiland waar hij zich heeft teruggetrokken om te schrijven. In de diepste dalen proberen boeken het beste en het slechtste te verenigen.