EPIPHYTES

’Epiphytes’ is een circusvoorstelling, bedoeld om op te voeren in de openbare ruimte. In de show tonen vier acrobatische dansers hun kunsten op een hoge metalen structuur. De show verzoent de dualiteit tussen het levenloze en het bezielde, en schuift de organische kant van de circusattributen, een soort reuzensculpturen, naar voren. Zoals Giuseppe Penone die een balk gebruikt om terug te gaan in de tijd en de herinnering aan een boom opnieuw te ontdekken, waarbij in de balk een jonge stam met ontluikende takken te zien is. Zo gebruiken de performers in deze tentoonstelling een metalen structuur om het materiaal weer tot leven te wekken en de ziel ervan te onthullen. Nuchterheid is de baseline, maar de nadruk ligt ook op verwantschap, onvoorspelbaarheid, ondeugendheid en ritme. ‘Épiphytes’ is een orkest van bewegende lichamen, een levendige en ontroerende choreografische voorstelling. Het universum is geïnspireerd op het bos: een samengesteld, levendig bos vol klimplanten, humus, paddenstoelen en riet, die elk aan hun eigen tempo en met hun eigen kracht, dynamiek en energie de boom overnemen of ermee samenleven. De ontmoetingen en connecties zijn zowel fysiek als subtiel en onzichtbaar. ‘Épiphytes’ stelt een bos voor, levend en dromend tegelijk, tijdloos, mysterieus en veelzijdig: een plek voor ontmoetingen en multizintuiglijke communicatie, een ruimte voor dwalen en angst, een speelplaats en een uiting van vrijheid. Metamorfoses en het doorbreken van normen staan centraal. Zijn we in een echt bos of een soort indoor versie? De lichamelijke research van de artiesten is geïnspireerd op epifyten, planten die de grond niet raken en die op andere planten of dragers klimmen zonder de hulpbronnen van hun gastheer uit te putten. Het is een uitnodiging aan de performers om de structuur te koloniseren, te beplanten met beweging en te laten bewegen. Omdat ze de grond niet aanraken voeden epifyten zich door vocht uit de lucht te absorberen. Ze groeien voornamelijk in ‘nevelwouden’, tropische bossen die baden in mist. Die mist en nevel wordt een thema en scenografisch element in de voorstelling: een wolk van vochtigheid stijgt op van onder de structuur, omhult deze, ontsnapt tussen de acrobaten en baant zich een weg door het publiek. Afhankelijk van het weer en de topografie van het terrein blijft de wolk een verrassing voor de performers en het publiek. De ontembare wolk wordt zelf een personage. ‘Épiphytes’ wil een breed publiek bereiken, ook mensen die niet vaak naar cultuur gaan kijken. De show wil het publiek ontroeren en aan het denken zetten. De performers van ‘Épiphytes’ vertrekken vanuit de hypothese dat de rede niet volstaat om de wereld te verkennen, maar dat ook andere emotionele en zintuiglijke vaardigheden nodig zijn.